Is en As
We introduceren twee nieuwe C# keywords: is en as.
Is keyword
Het is keyword is een operator die je kan gebruiken om te weten te komen of:
- Een object van een bepaalde type is
- Een object een bepaalde interface bevat
is geeft een bool terug.
Is voorbeeld 1
Stel dat we volgende drie klassen hebben:
class Vehicle {}
class Car: Vehicle{}
class Person {}
Een Car is een Vehicle. Een Person is geen Vehicle.
Stel dat we enkele variabelen hebben als volgt:
Car myCar= new Car();
Person rambo= new Person();
We kunnen nu de objecten met is bevragen of ze van een bepaalde type zijn:
if(myCar is Vehicle)
{
Console.WriteLine("The first object is a Vehicle");
}
if(rambo is Vehicle)
{
Console.WriteLine("The second object is a Vehicle");
}
De uitvoer zal worden:The first object is a Vehicle.
As keyword met voorbeeld
Wanneer we objecten van het ene naar het andere type willen omzetten dan doen we dit vaak met behulp van casting:
Student fritz= new Student();
Mens jos = (Mens)fritz;
Het probleem bij casting is dat dit niet altijd lukt. Indien de conversie niet mogelijk is zal een Exception gegenereerd worden en je programma zal crashen als je niet aan Exception handling doet.
Het as keyword lost dit op. Het keyword zegt aan de compiler 'probeer dit object te converteren. Als het niet lukt, zet het dan op null in plaats van een Exception te werpen.
De code van daarnet herschrijven we dan naar:
Student fritz= new Student();
Mens jos =fritz as Mens;
Indien nu de casting niet lukt (omdat ´´Student´´ misschien geen childklasse van ´´Mens´´ blijkt te zijn) dan zal jos de waarde null hebben gekregen.
We kunnen dan vervolgens bijvoorbeeld schrijven:
Student fritz= new Student();
Mens jos =fritz as Mens;
if(jos!=null)
{
//Doe Mens-zaken
}
Why should I care?
De is en as keywords laten toe om meer dynamische code te schrijven. Mogelijk weet je niet op voorhand wat voor datatype je code zal moeten verwerken en wordt polymorfisme je oplossing. Maar dan? Dan komen is en as to the rescue!
Je , dank zij polymorfisme, gevuld lijst van objecten van allerhande typen wordt nu beheersbaarder. Je kan nu , met is een element bevragen of hij van een bepaald type is. Vervolgens kan je met as het element even 'omzetten' naar z'n effectieve type (en dus meer doen dan wat hij kan in de vermomming van z'n eigen basistype).
Kennisclip
